Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Ευρωπαϊκή Αντιφασιστική Συνάντηση στην Αθήνα, 11, 12 & 13 Απρίλη 2014

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΧΩΡΙΣ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕΞΙΣΜΟ
ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ


Εβδομήντα χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα του φασισμού, η Ευρώπη δοκιμάζεται από την άνοδο της ρατσιστικής και της ναζιστικής Ακροδεξιάς. Στο έδαφος της οικονομικής κρίσης και της σκληρής επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων και των λαών, ιδιαίτερα του Νότου και της Ανατολής, σε όλη την Ευρώπη, από τη Γαλλία ως την Ουκρανία (με τους ναζί στην εξουσία) και από τη Νορβηγία μέχρι την Ελλάδα, ξενοφοβικά και μισαλλόδοξα κόμματα και οργανώσεις αποκτούν κοινωνική επιρροή, ακόμα και στα πιο φτωχά και αποκλεισμένα λαϊκά στρώματα, διαμορφώνουν τις πολιτικές εξελίξεις, παρεμβαίνουν με θράσος στις κοινωνίες, τα σχολεία, τους δρόμους, τις εργατικές συνοικίες, αλλά και στα κοινοβούλια και τους κρατικούς μηχανισμούς, ιδιαίτερα στις αστυνομίες.

Η άνοδος της ρατσιστικής και της ναζιστικής Ακροδεξιάς δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Ευνοείται από την αντιμεταναστευτική πολιτική όλων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, την έξαρση της ισλαμοφοβίας, την Ευρώπη-Φρούριο, την τρομοϋστερία και τη μισοξενία των κυρίαρχων ΜΜΕ· τροφοδοτείται από την ανάπτυξη ποικίλων εθνικισμών ως στρεβλή απάντηση στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, την ιμπεριαλιστική ασυδοσία και τη δαιμονοποίηση των πολιτιστικών διαφορών· επιταχύνεται από την έξαρση της κρατικής καταστολής, την εξαίρεση δικαιωμάτων μεγάλων τμημάτων των εργαζομένων και την απογείωση της ανεργίας· ενισχύεται από τον κοινωνικό κατακερματισμό και την κρίση ταυτότητας μεγάλων πληθυσμών, την επιστροφή σε πατροπαράδοτες αξίες (πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια κ.λπ.), την ενίσχυση σεξιστικών και πατριαρχικών μοντέλων, μιλιταριστικών και μάτσο κοινωνικών προτύπων και τρόπων συμπεριφοράς· τέλος, νομιμοποιείται από την αναξιοπιστία και τη διαφθορά του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος, από τα ελλείμματα  ριζοσπαστικής αντισυστημικής πολιτικής που υπάρχουν δεκαετίες τώρα, καθώς και την ιδεολογική σύγχυση μεγάλων τμημάτων των εργαζόμενων τάξεων.

Έτσι, στο ευνοϊκό για αυτούς πεδίο του «νόμου και της τάξης», της «εμπέδωσης της ασφάλειας» και της «πάταξης της εγκληματικότητας», ναζιστές, φασίστες και ρατσιστές στρέφουν τα πυρά τους, ιδεολογικά αλλά συχνά και πραγματικά, κατά του νέου «εσωτερικού εχθρού»: των μεταναστών-ριών και των προσφύγων, αλλά και των τσιγγάνων, των γκέι, των λεσβιών, των τρανς, των οροθετικών, οποιουδήποτε αποκλίνει από τα κυρίαρχα πρότυπα και στερεότυπα. Επίσης, τζαμιά και συναγωγές, καθώς και χώροι συγκέντρωσης αστέγων και τοξικοεξαρτημένων γνωρίζουν τη ναζιστική βία.

Δυστυχώς, όπως συνέβη σε όλη την ιστορική διαδρομή, ο λόγος και η δράση των φασιστών συναντιούνται με τις επιδιώξεις των κυβερνήσεων και της εξουσίας, ακόμα και αν συγκρούονται μαζί τους ή αναγκάζονται να τους περιορίσουν – σε τελική ανάλυση αποτελούν το «τελευταίο επιχείρημά» των κρατών όταν εξαντλούνται όλα τα μέσα πολιτικής και ιδεολογικής χειραγώγησης της κοινωνίας. Ιδιαίτερα σήμερα που η νεοφιλελεύθερη επίθεση σε κοινωνικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες κλιμακώνεται ενώ οι πρακτικές κράτους έκτακτης ανάγκης αποτελούν πυλώνα της πολιτικής των περισσότερων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που η κοινοβουλευτική δημοκρατία συρρικνώνεται σε «κυβερνητική δημοκρατία», ο αγώνας κατά του ρατσισμού, του φασισμού και του ναζισμού, για να είναι αποτελεσματικός, οφείλει να στρέφεται και εναντίον όσων λεηλατούν και διαλύουν τις κοινωνίες, όσων προκειμένου να διατηρήσουν την κυριαρχία τους πριμοδοτούν τον «πόλεμο μεταξύ των φτωχών», όσων για να ενισχύσουν την κοινωνική ανισότητα εμπεδώνουν την ασφυκτική ομοιομορφία της εθνικής και της φυλετικής καθαρότητας, της σεξουαλικής κανονικότητας, της πολιτικής ευθυγράμμισης με τη (δική τους) νομιμότητα.

Βέβαια, οι ρατσιστές και οι ναζιστές έχουν αντίπαλο, που μάλιστα ισχυροποιείται διαρκώς, το μαζικό και πολύμορφο κίνημα το οποίο στους δρόμους όλης της Ευρώπης αγωνίζεται όχι μόνο κατά της φασιστικής τρομοκρατίας, αλλά και όλων εκείνων που τη συντηρούν και την προστατεύουν, των αντιλαϊκών πολιτικών, της αστυνομικής ασυδοσίας, του ίδιου του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού και του συστήματος που προσπαθεί να τον επιβάλλει.

Με αυτές τις σκέψεις, νομίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Αντιφασιστική Συνάντηση, που θα γίνει στην Αθήνα στις 11, 12 και 13 Απριλίου 2014, οφείλει:

•Να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα συντονισμένου αγώνα εναντίον του φασισμού με την ανάληψη πρωτοβουλιών τόσο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο (κοινές μέρες δράσης, συγκεντρώσεις σε πρεσβείες χωρών που βαρύνονται με ρατσιστικά εγκλήματα, από τη Λαμπεντούζα ως το Φαρμακονήσι κ.λπ.) όσο και σε επικρατειακό ή τοπικό (αποκλεισμός ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης μεταναστών, υποστήριξη συγκεκριμένου γκέι πράιντ που σε κάποια χώρα αντιμετωπίζει καταστολή κ.λπ.).

•Να αναδείξει, μέσα από την καμπάνια προετοιμασίας της, την κεντρική εκδήλωσή της και τα εργαστήριά της, το λόγο της αλλά και τις πρακτικές και την αισθητική της ότι ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό είναι ταυτόχρονα αγώνας ενάντια στο ρατσισμό και το σεξισμό· ότι όπως ένας αντιφασίστας δεν μπορεί να υποστηρίζει τις πολιτικές που προωθούν το φασισμό έτσι και δεν γίνεται ένας αντιφασίστας να είναι σεξιστής ή να δυσανασχετεί με τον αριθμό των μεταναστών-ριών που βρίσκονται στη χώρα του.

•Να βοηθήσει τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, ντόπιους και αλλοδαπούς, που αγωνίζονται κατά του φασισμού να συνδέσουν την πάλη τους με τους αγώνες ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, ιδιαίτερα της νεολαίας, να αναβαθμίσουν τη δράση τους σε όλα τα πεδία: στο δρόμο, τις γειτονιές, τα σχολεία, τα γήπεδα, τους χώρους εργασίας, την πληροφόρηση, αλλά και στα δικαστήρια, τα κέντρα κράτησης κ.α.

•Τέλος, ενόψει και των Ευρωεκλογών, να συνεισφέρει, στο μέτρο που της αναλογεί, στην ανάδειξη των μεγάλων ζητημάτων, που συνήθως υποβαθμίζονται, αυτά της κοινωνικής εξίσωσης ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή, της αποδοχής του διαφορετικού ως μέτρου της δημοκρατίας και όχι ως εξαίρεση ή προνόμιο, της αυτοδιάθεσης του ανθρώπινου σώματος, της κατάργησης της Ευρώπης-Φρούριο και της κατοχύρωσης του δικαιώματος της ελεύθερης μετακίνησης, της πλήρους εναντίωσης στην κρατική καταστολή και την ποινικοποίηση της μαχητικής αντίστασης, η οποία ποινικοποίηση είναι αυτή ακριβώς που γεννά, ενισχύει και νομιμοποιεί τη φασιστική και παρακρατική τρομοκρατία.


Αντιφασιστικός Συντονισμός επιτροπών-συλλογικοτήτων-πρωτοβουλιών Αθήνας-Πειραιά

___________________________________

European Anti-fascist Meeting in Athens 11, 12 & 13 April 2014
FOR A EUROPE FREE OF FASCISM, RACISM AND SEXISM
IN A WORLD OF FREEDOM AND SOCIAL SOLIDARITY

Seventy years after World War II and the defeat of fascism, Europe is facing the challenge of a nazi, racist far-right on the rise. In times of economic crisis and of harsh attack against workers' and peoples' rights, especially the rights of southern European peoples, from France to Ukraine (with the nazis in power) and from Norway to Greece, xenophobic and intolerant parties and groups start having influence on the society, even on poor and excluded popular classes all over Europe. They have begun to play a part in formulating political developments and getting involved in societies, schools, the streets, working-class neighborhoods, as well as national parliaments and state devices, most of all the police.
The rise of the Nazi, racist far-right did not come out of the blue. This was triggered by European governments' anti-immigration policies, by the rise of islamophobia, by the concept of a Europe-fortress, by the mainstream media's terror-hysteria and xenophobia; it is fueled by the development of various nationalisms, as a misguided answer to capitalist globalization, to the unaccountability of imperialism and the demonization of cultural differences; it is accelerated by the upsurge in state repression, the cancellation of the rights of large parts of the working class and the outbreak of unemployment; it is encouraged by the social fragmentation and identity crisis of large parts of the population, by the backdrop to traditional values (homeland, faith, family etc), the strengthening of sexist and patriarchal patterns, militarist and macho social models and behaviors; it is legitimated by the corruption and unreliability of the political system in power, by the lack of radical anti-systemic political action in the past few decades and by the ideological confusion of large parts of the working class.
Thus, in the favorable environment of "law and order", "security consolidation" and "fight against crime", nazis, fascists and racists point their weapons, metaphorically and literally, against the new "interior enemy": immigrant men and women, refugees, gypsies, gay, lesbians, transsexuals, HIV-positive, anybody who does not conform with the dominant norms and stereotypes. Also, mosques and synagogues and places where homeless people and drug addicts gather face nazi violence.
Unfortunately, as evidenced throughout history, fascist rhetoric and action concur with the goals of governments and authority, even if sometimes they seem to confront or try to restrict fascists; after all, they are the states’ last argument when all other tools for the political and ideological manipulation of the society have been exhausted. Particularly today, when neoliberal attacks against social rights and political freedoms are ever-increasing, when "state of emergency" practices constitute the basis of most European governmental policies and EU strategies, when parliamentary democracy is reduced to "governmental democracy", the fight against racism, fascism and Nazism, in order to be effective, has to turn also against those who plunder and destroy societies, who fuel the "war among the poor" in order to remain in power, those who impose the suffocating uniformity of national and racial purity, sexual normativity and political alignment with their own idea of legitimacy in order to increase social inequality.
Racists and Nazis definitely have an opponent who keeps growing stronger: the massive, pluralistic movement, fighting in the streets all over Europe, not only against fascist terrorism but also against those who sustain it and protect it: anti-grassroots policies, arbitrary police behavior, neoliberal totalitarianism itself and the system trying to impose it.
With these thoughts in mind, we believe that the European Anti-fascist Meeting, that will take place in Athens, on 11, 12 and 13 of April, must:
• Pass a strong message of coordinated struggle against fascism, with initiatives taken at a European level (common action days, protests in front of embassies of countries guilty of racist crimes, from Lampedusa to Farmakonisi etc) and at a national or local level (blocking a concentration camp, supporting a gay pride event in countries where such events are repressed etc.).
• Point out that the fight against fascism and Nazism is at the same time a fight against racism and sexism, making best use of the campaign, the keynote speeches and workshops, including its texts and practices; that an anti-fascist cannot support policies that promote fascism, therefore an anti-fascist cannot be sexist or complain about the number of immigrants living in his/her country.
• Help comrades, locals and foreigners, who are fighting against fascism, link their fight with the struggle of wider popular classes, especially the youth, and to upgrade their actions at all levels: in the streets, in the neighborhoods, in schools, in football fields, in work places, in spreading information as well as in courts, detention centers etc.
• Contribute, in view of the European Elections, in pointing out some big issues that are usually underestimated, such as social equalization regardless of national origin, acceptance of diversity as a democratic principle, not as an exception or a privilege, self-determination of the human body, elimination of Fortress-Europe and guarantee of the right to freedom of movement, complete opposition to state repression and to the criminalization of militant resistance.

Antifascist Coordination of Groups and Initiatives in Athens-Piraeus
http://antifasistikossyntonismos.blogspot.gr/

____________________________

Reunion Antifasciste Europeenne, 11,12,13 Avril 2014, Athenes 
POUR UNE EUROPE SANS FASCISME, RASCISME ET SEXISME 
DANS UN MONDE DE LIBERTE ET DE SOLIDARITE SOCIALE


70 ans apres la fin de la Seconde Guerre Mondiale et la defaite du fascism, l’Europe fait face a une montee de l’extreme droite fasciste et rasciste. Sur le sol de la crise economique et de l’attaque feroce aux droits des travailleurs et des peuples, surtout a l’ Europe du Sud et de l’ Ouest, dans toute l’ Europe, de la France a l’ Ukraine (avec les Nazis au pouvoir) et de La Norvege jusqu’a la Grece, des partis politiques et organisations xenophobes et porteurs de haine, obtiennent une influence de plus en plus croissante, aupres des couches de la population pauvre et exclue, participent, et definissent parfois, aux evolutions politiques, interviennet sans pudeur dans les societies, les ecoles, la rue, les quartiers populaires, mais aussi dans les parlements et les mecanismes de l’etat, surtout dans la police.
La montee de l’extreme droite rasciste et fasciste ne constitue pas un hazard. Elle est favorisee par la politique d’immigration de tous les gouvernements europeens, la remontee de l’ anti-islamisme, l’Europe-Forteresse, l’hysterie terroriste et la xenophobie des medias dominants. Elle se nourrit par le developpement des nationalisms de toute espece, comme une fausse reponse a la globalization capitaliste, a la promiscuité imperialiste et la daimonisation des differences culturelles. Elle s’accelere par la brutalite policiere, l’exclusion de ses droits d’une large partie des travailleurs et la montee vertigineuse du chomage. Elle se renforce par la fragmentation sociale et la crise d’identite d’une large partie de la population, le retour a des valeurs traditionnelles (patrie, religion, famille etc.), le renforcement des symbols patriarchiques et sexists, des prototypes socials matcho et des modeles militarists. Enfin, elle se legalise par la discredibilite et la corruption du systeme politique dominant, par la quasi absence d’une politique radicale et anti-systematique et par la confusion ideologique d’une large partie des classes ouvrieres.
C’est ainsi que, dans se context favorable pour eux, celui de la “loi et securite”, de la “consolidation de la securite” et de la “suppression de la criminalite”, les fascistes et Nazis orientent leurs tirs, reels et ideologiques, contre cet ennemi nouveau : les immigres et refugies, mais aussi les rom, gays, lesbiennes, trans, seropositifs et, en general, contre tout ce qui differe des stereotypes dominants. De meme, des mosques, synagogues et endroits de rassemblement des sans abri ou des toxicomanes connaissent la violence nazi.
Malheureusement, comme autrefois, la parole et l’action fasciste rencontrent les buts du pouvoir, meme si ce dernier est parfois oblige de se “battre” ou de restreindre certains de leurs actes. Autrement dit, ils constituent “l’argument final” des etats, quant tous les autres moyens de manipulation politique et ideologique de la societe n’aboutissent pas.
Particulierement aujourd’hui, ou l’attaque neo-liberale aux droits sociaux et libertes politiques se multiplie, alors que l’etat-force majeure constitue le pilier de la politique de la plupart des gouvernements europeens, et la strategie majeure de l’ Union Europeenne, aujourd’hui ou la democratie parlementaire se transforme a une “democratie gouvernementale”, la lutte contre le rascisme et le fascisme, pour qu’elle soit efficace, elle doit se tourner aussi contre tous ceux qui demolissent les societies, tous ceux qui, afin de maintenir leur domination, priment la guerre “entre les pauvres”, tous ceux qui, afin de renforcer l’inegalite sociale, proclament l’uniformite etouffante de la purete nationale et raciale, de la normalite sexuelle, de l’alignement politique a leur legalite.
Mais, les rascistes et nazi ont, en face d’eux, un adversaire qui se renforce continuellement : le mouvement massif qui, dans toutes les rues d’ Europe se bat non seulement contre le terrorisme fasciste, mais aussi contre tous ceux qui le maintiennent et protegent, contre les politiques impopulaires, contre la promiscuité policiere, contre le totalitarisme neo-liberal et du systeme qui essaie de l’imposer.
Ainsi, nous pensons que la Reunion Antifasciste Europeenne, qui aura lieu a Athenes, le 11,12 et 13 avril 2014 doit :
•Passer un message claire d’une lutte coordonee contre le fascism, avec, notament, la prise des initiatives, tant au niveau europpen (jours d’action communs, ressemblements devant les ambassades des pays qui sont coupables des crimes rascistes, de Labendusa jusqu’a Farmakonisi) qu’au niveau local ou peripherique (bloquage d’un camp de detention d’immigres, soutien a un gay pride, la ou il est interdit etc.)
•Montrer , a travers la champagne de sa preparation, son evenement central et ses laboratoires, sa parole mais aussi ses pratiques, son esthetique, que la lutte contre le fascism et le nazisme est aussi une lutte contre le rascisme et le sexism. Que, comme un antifasciste ne peut supporter les politiques qui propagent le fascisme, il ne peut non plus etre sexiste ou mecontant par le nombre d’immigres qui vivent dans son pays.,
•Aider les camarades, natifs ou etrangers, qui luttent contre le fascism, de connecter leur lutte avec celle des couches sociales, specialement des jeunes, de remmetre a niveau leurs actions dans tous le secteurs : la rue, les quartiers, les lieux du travail, les stades, les ecoles, l’information mais aussi les tribunaux, les centres de detention etc.
•Enfin, au vu des elections europeennes, contribuer, comme elle peut, a la mise en avant des problemes majeurs, qui sont souvent minimises, ceux de l’egalite sociale (independement de l’ascendance ethnique), de l’acceptation du different, comme mesure de democratie et non pas exception ou privilege, de l’autogestion du cosps humain, de l’abolissement de l’ Europe-Forteresse et la consolidation du droit de libre circulation, du rejet total de la violence d’etat et la penalization de la resistance militante, puisque c’est cette violence qui engender, renforce et legalise le terrorisme fasciste.

Coordination Antifasciste